Ik heb iemand in Zweden in therapie gehad omdat hij op zijn werk zeer duidelijk minder presteerde. Hij kon zich niet meer concentreren en niets meer onthouden. Ook al probeerde hij het, hij kon niet vermijden dat zijn baas de achteruitgang van zijn prestaties had gemerkt. Hij voelde zich een absolute mislukkeling.

In zijn ogen was hij noch op het werk noch thuis in staat zijn mannetje te staan. Deze problemen werden voorafgegaan door de aankondiging van zijn ex dat ze met zijn beste vriend wilde gaan samenwonen. Zij wilde na twaalf jaar huwelijk van hem scheiden. Voor mijn cliënt kwam dit besluit volkomen onverwacht. Zijn ex en hij hadden weliswaar vaak onenigheden maar vanwege hun 10-jarige zoon waren ze daar telkens weer overheen gekomen.

Na vergeefse inspanningen van zijn ex van mening te doen veranderen, raakt hij in hevige zelftwijfel & zelveroordeling. Zijn gedachten cirkelden steeds weer om het volgende: “het is mijn schuld dat mijn ex van mij wil scheiden en een nieuwe partner heeft gezocht”. Ik heb in mijn huwelijk gefaald. Ik ben niet in staat te voldoen aan de eisen van een vrouw.

Mijn cliënt bevindt zich in fase II Van de scheidingservaring. Hij leed aan hevige schuld- en minderwaardigheidsgevoelens. Hij was nog niet in staat de fouten te zien die ieder afzonderlijk in de relatie had begaan.

Als jij verscheidene van de volgende vragen met “ja” kunt antwoorden, dan heb je op dit moment eveneens veel schuld en minderwaardigheidsgevoelens:

• Verwijt je jezelf dat je in je relatie alles verkeerd hebt gedaan?
• Vind je jezelf dom, onaantrekkelijk, incapabel in bed etc.?
• Beschuldig je jezelf ervan dat je partner wegging?
• Heb je het idee dat je je ex had kunnen terugwinnen als je wat maar meer moeite had gedaan?
• Haal je jezelf voor de geest hoe je partner nu met een nieuwe, zeer aantrekkelijke partner samenleeft?
• Pieker je erover waarom je partner is weggegaan?

Laat me je 1 ding alvast vertellen: het stukgaan van een relatie is nooit de verantwoordelijkheid  van een enkel iemand. Steeds hebben beide partners hieraan deel. Beide partners brengen hun ideeën, verwachtingen en levensinstellingen in de relatie in.

Alleen als de verwachtingen op de belangrijkste punten overeenstemmen, is de relatie harmonieus & geslaagd. Zelfs als de relatie in het begin voor beide partners bevredigend was, kan de toestand veranderen.